Tahukah
kita bahawa sifat cintakan tanah air dan negara juga merupakan salah satu
daripada tuntutan agama? Ya benar, sifat cintakan tanah air merupakan salah sifat
yang terpuji dan amat dituntut. Akan tetapi, agama melarang sifat ta’assub
(fanatik) terhadap sesuatu bangsa atau kaum kerana agama ini bersifat rahmat
kepada seluruh alam.
Bagi orang
Islam, untuk benar-benar mencintai tanah air maka mereka perlu kembali kepada
ajaran Islam.
Dengan
menghayati ajaran agama maka ia dapat memberi petunjuk dalam pelbagai aspek
kehidupan termasuk mencintai, menghargai dunia dan bumi tempat tinggal mereka
untuk beribadat. Ini kerana bumi tempat tinggal atau tanahair mereka itulah
menjadi tempat untuk mereka beramal membuat kebajikan untuk hari kemudian.
Antara
hadis-hadis yang menjadi dalil yang menunjukkan kecintaan baginda Rasulullah
SAW terhadap tanah air adalah berdasarkan hadis yang berikut:
Daripada
Ibn Abbas r.a. bahawa Nabi SAW berkata pada Makkah:
“Alangkah
baiknya dirimu wahai Makkah dan betapa cintanya diriku terhadapmu, seandainya
kaumku tidak mengeluarkanku darimu, nescaya aku tidak akan tinggal selain
daripadamu.” (HR at-Tirmizi)
Dalam
hadis yang lain:
"Dari sahabat
Anas r.a bahawa Nabi SAW ketika berpergian, dan melihat dinding-dinding
Madinah, beliau mempercepatkan untanya. Apabila beliau menunggani unta maka
beliau menggerakkannya (mempercepat) kerana kecintaan beliau pada Madinah"
(HR Bukhari, Ibnu Hibban, at-Tirmizi).
Dengan timbul rasa cinta kepada tanahair, maka warga negara akan terus memperjuangkan keamanan dan kemakmuran negara daripada anasir luar dan penjajahan tidak kira dalam bentuk fizikal atau pun juga dalam bentuk pemikiran. Hidup dengan menghormati dan menjaga hak-hak orang lain seperti hak individu, jiran, masyarakat kampung, bandar, dan warga negara keseluruhannya perlu dijaga agar tidak timbul unsur pergaduhan dan permusuhan yang boleh mengucar-kacirkan tanah air tercinta.
Sumber: Institut
Kefahaman Islam Malaysia (IKIM) dan Pejabat Mufti Wilayah Persekutuan
Comments
Post a Comment